Home Alone - „Pies sam w domu”.

Kiedy pytacie mnie ile pies powinien zostawać sam w domu aby nie zdewastowało to jego psychiki nie potrafię udzielić dobrej odpowiedzi, gdyż najlepszym wyjściem byłyby rzecz jasna jak najkrótsze rozstania lecz każdy pies to inna osobowość ale są pewne zasady, których z racji zdrowego rozsądku przekraczać się nie powinno! Psy osiągają przecież mentalność małego dziecka, czy zatem dziecko zostawiłbyś na kilkanaście godzin w samotności? Ci, którzy oglądali w/w filmy lub mieli z tym do czynienia w prawdziwym życiu sami dobrze wiedzą jak opłakane mogą być tego skutki :) ale teraz już na poważnie...

Dlaczego chcę mieć psa?

Najważniejszą kwestią jest to - dlaczego w ogóle chcesz przygarnąć psa? Czy jest to twoje widzi mi się czy faktyczna chęć obdarowania kogoś miłością i bezgranicznego poświęcenia bez względu na wszystko, a może po prostu odpowiedź na panującą modę i zapchanie swoich wewnętrznych egoistycznych potrzeb? Nie raz pisałam o tym co niesie ze sobą posiadanie pupila. Tak ważna decyzja nigdy nie powinna być podejmowana tylko w oparciu o twoje wymogi. To co według ciebie jest odpowiednie, dla psa wcale takie być nie musi. Prawdziwy miłośnik zwierząt nigdy nie będzie kierował się tylko swoimi potrzebami, wręcz przeciwnie! To potrzeby psa stanął na piedestale tego znaczącego wyboru. Pies jest przecież zwierzęciem socjalnym i nie bez powodu nazywany jest najlepszym przyjacielem człowieka, dlaczego więc ma schodzić na drugi plan? Psie życie głównie skupia się na człowieku i tym co mogą robić razem. Ciężko więc będzie nawiązać wam więź, gdy nie będzie Cię w domu 80% czasu! Wiadomo, że lepsze samotne np. osiem godzin w domu niż w schronisku ale nie można popadać w tak totalne skrajności jak osamotnianie czworonoga na ¾ doby! Jest to co najmniej nie humanitarne i tak egoistyczne, że brak na to logicznego wytłumaczenia. Jak można trzymać żywą istotę bez możliwości załatwienia swoich potrzeb fizjologicznych, na kontakcie z człowiekiem którego tak pragnie kończąc… 

Pies jest jedyną istotą, która bardziej niż samego siebie kocha przecież ciebie i niestety trzeba spojrzeć często gorzkiej prawdzie w oczy i niekiedy podjąć decyzję o znalezieniu mu lepszego domu. Nikt nie twierdzi, że nie kochasz zwierząt lub jesteś złym człowiekiem ale musisz nauczyć się patrzeć z psiej perspektywy. Czy komuś kogo rzekomo kochasz serwowałbyś cierpienie w takiej postaci, bo należy nazwać rzeczy po imieniu, siedzenie samemu w domu ponad połowę doby jest złem i może mieć swoje opłakane skutki w pogorszeniu stanu zdrowia zarówno fizycznego jak i psychicznego, które ciężko jest odwrócić. Oczywiście każdy z nas musi pracować i mieć czas dla siebie ale nikt nie zmusza nas do posiadania psa za wszelką cenę. Zastanów się więc czy twoja absencja po prostu nie przekracza zdroworozsądkowych norm i czy stać cię będzie na to by wprowadzić psa w twój schemat życia małymi krokami, wziąć urlop i szkolić go aby przystosował się do sytuacji. Wyobraź sobie, że ty trafiasz do całkowicie nowego miejsca i na dzień dobry ktoś zostawia cię samemu sobie, po czym wraca i oczekuje cudów w postaci niesamowitego oddania i dobrej socjalizacji, a także tego że nie odczujesz uczucia samotności i twoja psychika się nie zmieni. Nie po to chyba jesteśmy stadnymi zwierzętami żeby żyć w samotni, a tym bardziej świadomie skazywać na nią niewinne istoty. 

Tutaj znajdziesz kilka pomysłów na to jak zorganizować psu samotny czas.